De filmteller ging traag en juli leek geen beterschap te bieden. Drie weken vakantie zou me immers weinig filmvoer opleveren. Maar kijk, dat is best meegevallen. Vier films tijdens de vele vliegtuiguren en twee keer naar de bioscoop in de VS. Zo kwam ik toch tot 17 films in juli.
London to Brighton (8): snoeiharde Britse thriller met een hoog realiteitsgehalte.
Reprise (7): aardige Noorse prent over de vriendschap tussen twee literatuurliefhebbers met schrijversambities.
HurlyBurly (5): vervelende en theatrale praatfilm waarvan de thematiek me volkomen ontgaat. Sean Penn is wel goed.
La Soledad (8): sober Spaans grootstaddrama over moederschap en verlies.
La tête de maman (8): charmant magisch-realisme over een pubermeisje dat haar moeder weer aan het lachen wil brengen.
Harry Potter and the Order of the Phoenix (7): alweer nogal rommelige en niet al te essentiële aflevering in de best wel entertainende reeks.
High Art (8): sober en stijlvol romantisch drama
13 m² (7): benauwende en geloofwaardige Franse thriller over drie bankovervallers die zich verschuilen. Een sterk debuut.
Your Friends and Neighbors (8): zwartgallige en piekfijn geacteerd relatiedrama.
California Dreamin’ (8): aanstekelijk Roemeense zedenschets waarvan de jonge regisseur na het filmen verongelukte, waardoor de film ongemonteerd verscheen. Duurt dan ook twee en een half uur, maar dat is geen bezwaar.
Safe Men (6): leuke Amerikaanse komedie met een goeie en enthousiaste cast maar een al te luchtig verhaal.
The Astronaut Farmer (6): weinig verrassende variatie op de Hollywoodse ‘maak je dromen waar’-thematiek over een boer die een raket bouwt.
Wild Hogs (3): beschamende en onnozele komedie over vier veertigers die tijdens de bij de midlife-crisis horende motor-roadtrip in aanvaring komen met een bende Hell’s Angels.
Reign Over Me (7): aanvaardbaar drama over een door 9/11 getraumatiseerde man, met verrassende ernst gespeeld door de onuitstaanbare komiek Adam Sandler.
The Simpsons Movie (8): Overheerlijke maar veel te korte filmversie van de beste animatieserie ooit. Te veel personages komen niet aan bod, maar er valt geweldig veel te lachen.
Hairspray (6): teleurstellende verfilming van de grandioze musical (die ik ook gezien had en die op zich al gebaseerd was op een eerdere film) met Travolta in een onverklaarbare rol als huismoeder en iets te veel dansjes en liedjes.
Disturbia (6): banale tienerthriller die in de VS op applaus onthaald werd door mensen die nog nooit een Hitchcockfilm zagen.
Totaal: 2282.
Totaal dit jaar: 89
Hier de lijst van juni.
Verantwoord Tijdverlies 
Ik ben wel benieuwd naar hairspray eigenlijk. Het origineel was zo hilarisch (alles van john waters eigenlijk) en john travolta als vrouw, gewaagd voor iemand die zijn geaardheid zo vaak moet verdedigen in de rioolpers. Of net een alibi misschien. Hm.