Qué (11)

Het is bijzonder lang geleden dat ik nog eens wat verzamelde taalflaters op u losliet. Ik kijk dan ook opmerkelijk minder dan vroeger naar slechte tv-programma’s waarin de kans op misversprekingen altijd wat groter is. Het voorbije jaar bijeengescharreld:

Eva Daeleman was verheugd. ‘Er is alweer een nieuwe Vlaamse film uit de grond geschoten!‘

Laurette Onkelinx beloofde in haar beste Nederlands dat ‘de vaccijnen gratis zullen zijn‘.

In Man Bijt Hond lichtte iemand haar eigen creativiteit toe: ‘En zo zijn we gaan brainwashen tot we een goede naam vonden.’

Er werd ook iemand opgevoerd die fungeerde als ‘aanspreekbuis‘.

Tenslotte omschreef iemand haar huisdier als een ‘meer dan gemiddelde hond‘.

Meer versprakingen hier.

Melkmuil

Ook een schertsfiguur heeft zo van die dagen dat het meezit. Pieter De Crem moet wel heel erg in zijn nopjes zijn momenteel. Eindelijk van belang! En nu maar hopen dat die harde beelden niet uitblijven, waar hij zo naar verlangt.

Maar de man wist afgelopen week ook op een andere manier de media te halen. Zijn talent – inhoudloos lullen – bereikte deze week immers een hoogtepunt, door een wel erg  vergezochte, en wellicht volkomen geïmproviseerde vergelijking: ‘Kijk, een koe kan je niet melken met de handen in de broek. Maar wel met de broek in de handen. Het is misschien geen zicht, maar dan heb je tenminste resultaat.‘ Onwaarschijnlijke kul, uiteraard,  – want hoe kan je een koe melken terwijl je ook een broek vasthoudt?  – maar ik feliciteer de minister met zijn creatief taalgebruik. Met dank aan Admiral Freebee overigens.

Het zal Crembo worst wezen natuurlijk. Hij beleeft zijn hoogdagen nu de Belgische inmenging in het Libisch conflict en de daarbij horende, verrassende consensus onder de politieke partijen, volledig zijn verdienste lijken. Wanneer zijn grootheidswaanzin en mediageilheid met hem aan de haal gaat, zie ik hem nog een no-fly zone instellen bij het eten van soep – haha! Als hij maar in de krant komt. Want kijk, je kan wel premier worden met je smoel in de krant, maar niet met een krant in je smoel. En beter met je kop op tv dan een tv op je kop. Al zal ook dat nooit een zicht zijn.

Laat ik met dit onbetekenend stukje niet meer betrachten dan mijn afkeer voor dit sujet te etaleren, maar vooral zijn formidabele uitspraak archiveren. Omdat net hij vindt dat we ons moeten bezinnen over de gevaren van het fenomeen ‘bloggen’. Hij kan voor mijn part nooit genoeg illustraties daarvan vinden.

(foto: hier gevonden).

Kunstig

“Een groep holbewoners ging altijd jagen, maar een van hen voelde zich daar niet goed bij. Die zat hele dagen in zijn grot tekeningetjes te maken over hun jacht. De anderen vonden dat wel mooi, maar na twee weken vroegen ze: ‘Wanneer ga jij weer eens mee jagen in plaats van tekeningetjes te maken over wat wij doen? Als je blijft tekenen, eet je niet meer mee.’ Dus stopte hij met tekenen, maar vanaf dat moment konden de holbewoners niet meer slapen, omdat ze benieuwd waren naar wat hij na de jacht zou getekend hebben. Dat is de essentie van kunst: je slaapt er beter van.”

De Vlaamse filmmaker Kadir Balci verantwoordt in een interview in De Standaard het bezig zijn met kunst in een prestatiemaatschappij.

Qué? (10)

Het was een tijdje geleden, maar de laatste maanden sprokkelde ik nog enkele opmerkelijk tv-taalflaters of ander krom, al dan niet ridicuul, taalgebruik bij elkaar.

Een Jan met de pet zag het even niet meer zitten en sloeg enkele uitdrukkingen door elkaar: ‘Het is boven mijn petje aan het groeien!‘

En om bij petjes te blijven: iemand anders sprak als volgt zijn bewondering uit: ‘Ik kan daar alleen maar mijn hoedje voor afzetten!‘

Een geschokte voorbijganger was al even in de war: ‘Ik ben er helemaal van onder de voet!‘

In Komen Eten zorgde het woord ‘charmezanger’ voor verwarring en werd Frank Valentino een ‘sarmezjanger’.

Een fan van Bart Kaell meldde haar vriendin: ‘Bart Kaell komt uit voor zijn outing!‘

Een niet nader te benoemen presentator beschreef een situatie als volgt: ‘De spanning is hier om te stijgen! Euh, de spanning is hier aan het stijgen. En aan het snijden!‘

Piet Huysentruyt kan al goed tellen: ‘Aangebrand én slap? Dat zijn drie problemen in één!’

Saartje Vandendriessche tenslotte, altijd goed voor wat praat van niveau: ‘Chapeau voor de schrijvers die ’t geschreven hebben!‘.

Klasuitje

Ik richt me tot een nadrukkelijk verveelde leerling: ‘Komaan, M, kun je niet een beetje je best doen interesse te tonen? Je loopt er bij alsof het allemaal tegen je zin is.’

M: ‘Awel ja, ik bén ook niet geïnteresseerd. Als ik u meeneem naar de voetbal, zult gij u toch ook vervelen?!’

Dat was weer ad rem.

Qué? (10)

Aan de schoolpoort toont leerling A. haar nieuwe gsm:

– Hey Sven, vind je mijn gsm niet zwaar?
– Hoezo? Laat me eens wegen?
– (proest het uit) Haha, gij zijt echt niet mee met de realiteit!
– Ha ja?
– Zwaar, da is bom!

Zo weet u het nu ook. Zwaar is bom.

Teacher Talk

In de leraarskamer.

Sarah tegen Lieselot: Er is iets met mijn fiets. Met het wiel. Ja, hoe zeg je dat, euh… Sven zal dat weten. Sven?
Sven: Ik ga dat weten als grote fietsdeskundige? Of als vocabulair verantwoordelijke?
Sarah: Wel ja, hoe noem je dat, zo een slag in je wiel?
Sven: Wel, een slag in je wiel dus.
Sarah: Nee dat bedoel ik niet, zo een ander woord.
Geert: Mijn wiel staat paraplu?
Sarah: Ja dat bedoel ik.

Het is dus niet alleen in de klas zelf dat het wel eens allemaal nergens op slaat.

Qué? (9)

De democratisering van de televisie – lees: iedereen kan op tv komen – blijft zich vooral manifesteren in scheef en krom taalgebruik, zoals ik hier al eerder meldde. De voorbije weken vielen me in tal van programma’s die ik vooral niét bekijk, weer enkele geslaagde uitspraken op:

– ‘Dat zie je zelfs visueel!’ merkte een binnenhuisarchitect in The Block op. Hij kon het anders ook auditief of olfactorisch proberen zien.

Nicky Vernieuwe, jurylid in So You Think You Can Dance, kent haar spreekwoorden: ‘Je hebt je geamuseerd van a tot z!’ kirde ze tegen een kandidaat.

Professionele vaststelllingen ook in Komen Eten, waar een allegaartje aan deelnemers zich graag laat horen. ‘Dat is iets dat tegenwoordig veel meer voorkomt, lesbische vrouwen’.

In Man Bijt Hond trachtte een oma één en ander te minimaliseren: ‘Hij heeft een  beetje met zijn go-cart over het hoofd van zijn broer gereden.’

Jambers vertoonde in herhaling interesse in tatoeages. ‘Waarom zet je je naam op je gezicht? ‘ vraagt hij een man. Even stilte. ‘Goh, waarom zou ik dat er nie op zetten?’
Omdat het gestoord is?

Ook de werkelijkheid heeft zijn momenten, al zijn die vooral vertederend:

Mano, de 4-jarige zoon van collega Natalie, zat te kuchen? ‘Oei, heb je een verkoudheid?’ vraagt zijn mama. ‘Neen, alleen een beetje hoesting’, klinkt het.
Mooi toch?

Diezelfde Mano, op de vraag hoe het op school was: ‘Goed, de juf heeft me vandaag geen pijn gedaan’. Lieve juf.

Mensenkennis of zelfkennis?

Eén van mijn leerlingen tegen haar moeder: “Volgens mij is Sven stiekem jaloers op zijn broer, want zijn broer is kunstenaar, en Sven zelf zit iedere dag met vervelende kinderen opgescheept.”

Is’t heus?

Volgens het één-jorunaal is Prins Laurent een grote muziekliefhebber. Ter staving van deze bewering: ‘Hij heeft thuis zelfs een heuse muziekinstallatie staan!‘

Amai, dat zou ik wel eens willen zien, zo’n heuse muziekinstallatie. Misschien komt er ooit een moment dat ook de gewone burger zich een heuse muziekinstallatie kan aanschaffen. Ik ga alvast op internet eens zoeken wat dat precies is, zo’n heuse muziekinstallatie. En als ik ook zo’n heuse muziekinstallatie heb, ben ik ook een muziekliefhebber! Eindelijk!

Televisionele Waarneming n°551

Waarde lezer, het ligt niet in mijn bedoeling u hier een dagelijkse samenvatting van Man Bijt Hond te serveren. Maar ook vandaag wist dit programma de mensheid weer schitterend te vatten, met hilarische conversaties in die je zo gek niet zou kunnen bedenken. Is het niet ter uwer vertier, vind ik er zelf wel plezier in er vandaag weer eentje uit te plukken:

Winkelierster: ‘Ik ben een boek aan het lezen van Dante. Kent u dat?
Marina-achtige klant: ‘euh… neeje’
Winkelierster: ‘Ah, leest u geen boeken?
Klant: ‘Feitelijk nie…’
Winkelierster: ‘Ah ja, Dante, dat is literatuur hé!’
Klant (gretig): ‘Maar ik lees vree graag den Dag Allemaal, daar staan vanachter altijd waargebeurde feiten in over ziektes en mensen die vanalles voorgehad hebben. Dat lees ik graag!’
Winkelierster: ‘Ah ja… awel ja, … (stilte) Dat interesseert mij eigenlijk niet hoor. Dante, ja. Maar er zijn ook minder moeilijke boeken hoor! Kent u de Millenniumreeks niet van Stieg Larsson? Zeer goede detectives’.
Tweede klant: ‘Oe nieje, da lezekik allemaal nie. Maar kent ge ‘Aspe’ dan nie? Dat zijn toch ook detectives. Als ik dan een boek zou willen lezen, zou ik dat dan toch pakken…’

Leve de geletterde mens! Maar als ze nog klanten over de vloer willen, zal deze winkelierster haar winkelconveraties wel mogen aanpassen…

Verder drong een man er bij de cameraploeg hevig op aan mee naar zijn huis te komen, om naar zijn watervaraan te komen kijken. Zelden werden ze zo slecht ontvangen, want de vrouw des huizes zag dit helemaal niet zitten. \’Ik ben niet gekleed of geschminckt of iets! En ik ben aan het strijken, zie dat hier liggen!\’ En prompt werd de ploeg aan de deur gezet tot het huis enigszins aan kant was. Mevrouw weigerde verder in beeld te komen.

Wel, ik vind dat leuke televisie. Die iedereen in zijn waarde laat, uiteraard.

Maar nu toch even genoeg over Man Bijt Hond. Of het Verantwoord Tijdverlies begint nog op deze ietwat bizarre blog te lijken, waarop een dame doet alsof ze zelf meespeelt in Thuis, nog zo ’n tv-programma tjokvol fascinerende personages, levensechte dialogen, welklinkende dialecten, grandioze plotwendingen en hartverscheurende emoties!

Televisionele waarneming n°550

De Man Bijt Hond-ploeg valt binnen in een café met zwarte barvrouw:

– Klant 1: ‘Wij waren dat niet gewoon. In ons dorp woonde enkel een Marokkaan, maar die zag er uit als een Belg’

– Klant 2: ‘Die zwarte is nu voor ons geen zwarte nie meer, maar een persoon!’

Ze krijgt vorm, onze multiculturele samenleving. Maar wat voor vorm?

Qué (8)

Televisie als bron van vermaak:

Een professioneel sletje geeft uitleg over haar job: ‘Maar ik ga daar verder niet over inwijden’. (Goed bedacht, eerlijk gezegd.)

Een man kijkt terug op zijn leven:’ Ik stond daar moedermens alleen’.

Deze week ook maar eens naar Temptation Island kijken om deze rubriek wat aan te vullen…

Hier meer taalkwesties en brabbeltaal.

De taal van Thuis (3)

“Zijde gij bij d’oeren geweest of nie?”

“Ik wil van geen van jullie beiden een nier!”

Lang geleden gruwelde ik met regelmaat om het schabouwelijke taalgebruik in de Thuissoap. Dan maar zoveel mogelijk wegkijken, maar nu ik na een weekje bosklas uitgeput op de zetel neerzak en daarbij bovenstaande flarden scenariowerk van torenhoog niveau opvang, rijst de vraag of deze populaire serie iedere week zo grandioos tussen onbevattelijkheid en absurdisme balanceert. Woont David Lynch in Vlaanderen?

Televisionele waarneming n°549

– ‘De inirichting laat ik volledig aan Wendy over, die heeft daar vernieuwende ideeën over’

– ‘En Wendy, hoe denk je het restaurant vernieuwend in te richten?

– ‘Door de oude sfeer van het gebouw te bewaren en met een oude archiefkast enzo.’

Welk woord uit het woord ‘vernieuwend’ hebt u niet begrepen, beste Wendy?

Televisie in 2008

Had ik nog genoteerd op een briefje dat ik bij het opruimen tegenkwam: de feedback van Marcel Vanthilt op de poging van Geena Lisa en haar achtergrondzangeressen om deel te nemen aan het Eurosongfestival: ‘Mijn vrouw heeft ook 3 vriendinnen, en die gaat daarmee winkelen en naar een optreden van Clouseau, maar gaat daarom nog niet deelnemen aan Eurosong.’

Hèhèhè.

Diepzeedenken

De bioscoopgroep Utopolis organiseert, ergens hier ver vandaan, een Men’s Night, in navolging van de befaamde damesavonden.

De organisator gaf wat uitleg bij de cafésfeer die nagestreefd bij het initiatief, met bier, auto’s, een kicker en lingeriemoddellen: ‘We hebben diep nagedacht over wat mannen bezighoudt. We kwamen bij twee zaken uit: vrouwen en auto’s.‘

Dat moet nogal een denkproces geweest zijn, zeg.

Qué? (7)

Marie (11): ‘Wist je dat het nog maar de eerste keer is dat ik naar Werchter mag??!!’

____________________________________________________________

Baris (een leerling): Je zal zien, ik zal mijn map wel meehebben morgen.

Ik (een beetje schamper, want zijn toon staat me niet aan): Ah? Ik ben benieuwd.

Baris: Benieuw maar!

Qué? (6)

“Trying is the first step towards failure!”

Homer Simpson

Qué? (5)

Big Brother (met vervormde stem, u kent dat wel):

‘Wat ga je doen met die 10.000 euro?’

Kandidate:

‘Mij siliconen laten zetten…‘

Eerder hoorde ik ook dit uit de mond van een kandidate:

‘Wij allemaal dat bed uit en de bolognaise dansen!’

En er snel nog aan toevoegen dat ik dus niét naar dit programma kijk!