Lectuurtip: De Halfbroer

24 02 2013

halfbroer

Mijn plan om in 2013 eens gigantisch veel boeken te lezen is alvast gestrand op de tweede roman van dit jaar, De Halfbroer, een kolos die enkele weken in beslag genomen heeft. Maar verder geen gezeur, want het waren 640 extreem genietbare bladzijden.

In deze Noorse roman neemt de filmcriticus Barnum ons mee naar zijn jeugdjaren, die vooral gekenmerkt worden door het trachten vat te te krijgen op zijn oudere halfbroer Fred, een mysterieuze en eigenzinnige kerel die voor Barnum tegelijk een voorbeeld, een boeman, een bron van zorgen en een inspiratie is.

Het grootste deel van dit verhaal is onze protagonist een kind en zijn kijk op de wereld levert fascinerende indrukken op, door schrijver Lars Saabye Christensen met veel talent op papier gezet. Niet alleen slaagt hij er in op grandioze wijze al zijn verhaalelementen met elkaar te verweven zonder ook maar één keer de draad te verliezen, en daarbij heen-en weer springend in de tijd, parallellen te schetsen tussen diverse gebeurtenissen en de personages voortdurend levensecht te houden, hij doet dat ook met wervelende, soms aandoenlijke, dan weer harde woorden die in elkaar vloeien tot één brok niet te versmaden lectuur.





Het mag niet Baeten

13 02 2013

Veerle Baetens op de rode loper in Berlijn: Een toonbeeld van elegantie, stijl en smaak. Verfijnd, glamoureus, chique. Een voorbeeldig vertegenwoordigster van modeland België.

Bij gebrek aan beeldmateriaal hier echter een kiekje van een zwakzinnige Roma-zigeunerin, die na een avondje tippelen, gulzig aan de crackpijp lurkend, op koopjesjacht ging bij het leger des heils.

veerle2

 veerle





De lont is Uyt

11 02 2013

De Kruitfabriek blijft voor mij een programma met veel potentieel en regelmatig genoeg een sterk moment om de volgende dag terug te willen kijken, zelfs nu het programma op een veel minder geschikt tijdstip wordt uitgezonden. Maar vandaag viel nog maar eens op dat Mark Uytterhoeven op zijn eentje het programma meteen naar een volwaardig niveau verheft, wat Tom Lenaerts vooralsnog geenszins gelukt is.

Vandaag koppelde Uytterhoeven sport en poëzie moeiteloos aan elkaar, voorzag hij het gesprek van een ongelooflijke dynamiek,  betrok hij elke gast moeiteloos bij elk onderwerp, kortom: de boel draaide en de kijker verveelde zich geen moment.

Het moet hard zijn voor de makers van dit programma, dat hun inspanningen slechts een povere opbrengst kennen. Die voortdurende bijsturing zal het programma ten goede blijven komen, maar durft niemand het aan de vinger op de wonde te leggen en maar gewoon te zeggen dat Tom Lenaerts de lont gewoonweg niet aan het branden krijgt? Uytterhoeven is en blijft een enorm getalenteerd televisiemaker en zijn kruit is nog lang niet verschoten.





Hoe geniaal was Gent?

11 02 2013

In de strijd om de titel De Slimste Gemeente vonden zondag de opnames plaats van de aflevering waarin Gent aan bod kwam. Burgemeester Daniël Termont heeft zich doorheen de jaren niet bepaald als een groot quizzer gemanifesteerd (De Slimste Mens Ter Wereld noch De Pappenheimers lieten hem opvallen als een man van weetjes en feiten), maar werd gelukkig bijgestaan door twee weetals van formaat: Stijn Planckaert (29) en Cathy Verschoore (38).

De stad Gent was zo vriendelijk een supportersbus te voorzien voor de vrienden en familie van Stijn en Cathy. Die voerde de groep zondagavond 10 februari naar de televisiestudio in Londerzeel waar de strijd zou opgenomen worden. Bij aankomst kregen we te horen dat in elke aflevering drie gemeentes het tegen elkaar opnemen. Gent kreeg Hoeilaart en Schoten als tegenstanders.

Het was ruim na negen uur eer de Gentenaars eindelijk hun ding mochten doen. De supporters hadden dus al ruim anderhalf uur moeten wachten, wat eerlijk gezegd best vervelend was. De terugrit zou ons ook nog een uur kosten en vele aanwezigen zagen hun nachtrust korter worden. Aan ons enthousiasme was op dat moment nog wat werk.

Maar eindelijk was het dan zover. We kregen Stijn, Cathy en de burgemeester snel even te zien voor het betreden van de studio’s en konden vaststellen dat ze een ontspannen indruk maakten.

Schoten, Hoeilaart en Gent bleken zowat hetzelfde aantal supporters meegebracht te hebben. Op zich stonden die aantallen geenszins in verhouding met de grootte van de gemeentes, maar het was ook makkelijk verklaarbaar waarom de stad Gent hier weinig ruchtbaarheid aan had gegeven: veel meer volk kon er eigenlijk niet meer bij, daar in die (overigens ijskoude) studio.

Op dat moment wist nog geen mens hoe het spel in elkaar zat natuurlijk, dus dat was afwachten. De quiz blijkt dagelijks uitgezonden te zullen worden, telkens met drie nieuwe gemeentes. Op donderdag spelen de winnaars van maandag, dinsdag en woensdag tegen elkaar. Als Gent de overwinning zou binnenhalen, betekende dat dat de supporters later deze week nog een keer mochten opdraven.

De publieksopwarmer deed zijn ding: de verschillende supportersgroepen tegen elkaar uitspelen. Dat de Gentenaars niet bepaald veel vriendschap uitstraalden, moet beaamd worden. Wij zaten er dan ook vastberaden bij, als steun voor onze ploeg,  en wat die twee kleine dorpjes daarvan dachten, liet ons koud. Letterlijk, want het was intussen nog geen graadje warmer in de studio’s.

Genoeg gewurteld. Van zodra onze burgervader het decor betrad, veranderde de groep eindelijk in een vurige, hoopvolle bende enthousiastelingen. Op vraag van de opwarmer wat Gent uniek maakte, antwoordde de tribune dan ook haast in koor: onze burgemeester. De Gentse burgervader had ons allemaal meteen voor zich gewonnen. Dat hij het decor haast afbrak bij zijn binnenkomst, deed niet af aan de indruk dat Termont zich thuis voelt in een televisiestudio. De (kersverse) burgervaders van Hoeilaart (Open Vld’er Tim Vandenput) en Schoten (N-VA’er Maarten De Veuster) waren duidelijk minder op hun gemak.

In Hoeilaart werden de twee andere quizzers door de burgemeester uit een bevriende scoutsgroep geplukt. In Schoten had iemand zich vrijwillig aangemeld en dus deed men daar ook verder geen moeite om te zien welk ander quiztalent er nog in de gemeente te vinden was. Dat Gent de inspanningen heeft gedaan iedereen de kans te geven om deel te nemen en Stijn en Cathy hun selectie echt moesten verdienen, zegt toch veel over het democratische gehalte van onze stad, niet?quiz2

U ziet, aan de overtuiging van de supporters dat wij de sympathiekste ploeg hadden, en bijgevolg de grootste rechthebbers op de titel, zal het niet gelegen hebben. Maar kon het Gentse drietal het ook waarmaken?

Uiteraard dient de afloop van de uitzending nog geheim te blijven. De Slimste Gemeente bleek een amusant spelletje te zijn, maar de inventiviteit van vele Woestijnvisprogramma’s was hier toch wat zoek. Frustrerend is ook dat de quiz voor een groot deel om snelheid draait en minder om kennis. Heel wat vragen waren net van die orde dat alle ploegen het antwoord wel wisten, maar het afdrukken hen parten speelde.

Geen woord verder dus over hoe Meneer Termont, Stijn en Cathy het er vanaf gebracht hebben. Dat de talenkennis van onze burgemeester een rode draad vormde doorheen de aflevering, mag u alvast weten. Stijns filmkennis bleek op een zeker moment net een handicap en Cathy zal nooit meer vergeten wie Claude François was. Verder mogen we echter tevreden zijn over onze bescheiden ploeg. Een contrast met de wat bedenkelijke zelfverzekerdheid die Schoten van Antwerpen geleend had.

In één ronde dienden de ploegen vragen te beantwoorden over de eigen gemeente. Dat Gent zo bekend is, had een nadeel kunnen zijn. Iemand uit Hoeilaart of Schoten weet vast ook wel wie het Lam Gods schilderde, maar wat weet een doorsnee Gentenaar over het druivendorp of de parking van Antwerpen? Gelukkig bleken de samenstellers van de vragen het wat dat betreft slim aangepakt te hebben.

Net als in De Pappenheimers valt op een bepaald moment één ploeg af, waarna de twee overblijvers het onder elkaar uitvechten. De Gentse tribune heeft heel wat nagelbijten moeten doorstaan. Het was behoorlijk spannend.

Toen de strijd gestreden was, liet de vermoeidheid zich voelen. Het publiek mocht echter pas naar huis na nog een groot aantal keren geapplaudisseerd te hebben voor telkens weer andere inleidingen en slotwoordjes. Maar verder geen kwaad woord over presentator Michiel Devlieger.

Of ik deze quiz ook dagelijks ga bekijken, durf ik te betwijfelen. Alle sympathie voor Vier, maar echt opwindende televisie lijkt dit niet te gaan worden. Als Sven De Leijer het humoristisch hoogtepunt vormt van je programma (met leuke filmpjes over elke deelnemende gemeente), zit je toch met een probleem, denk ik.

Maar dat is allemaal bijzaak. De strijd is gestreden, de Gentenaars hebben ons vertrouwen niet beschaamd en u kan het binnenkort allemaal zelf bekijken. Uitzending ergens in maart.

 Afbeelding